24 maja br. NSA w uchwale w składzie siedmiu sędziów (sygn. II FSP 1/10) przesądził o podatkowym traktowaniu abonamentów medycznych uznając, iż stanowią one korzyść dla pracowników uprawnionych do ich otrzymywania oraz powinny podlegać opodatkowaniu, jako nieodpłatne świadczenie.

Abonamenty pracownicze są stosunkowo nowym zjawiskiem na polskim rynku usług medycznych i w ostatnich latach znacznie zyskały na popularności. Wzrost popularności skutkował również powstaniem sporu, co do zasad opodatkowania (tudzież jego braku) w stosunku do owych abonamentów. W rezultacie zarówno organy podatkowe jak i WSA zasypywane były wnioskami o indywidualne interpretacje prawa podatkowego tudzież skargami kasacyjnymi dotyczącymi podatkowego traktowania abonamentów medycznych. Zarówno interpretacje jak i orzeczenia były rozbieżne, jednolite stanowisko w tej sprawie, co do zasady nie istniało, a podatnicy skazani byli na niepewność. Uzyskanie przez pracownika przysporzenia majątkowego wskutek wykupienia dla niego pakietu medycznego stało się okolicznością kluczową z punktu widzenia dotychczasowego orzecznictwa sądowego dotyczącego nieodpłatnych świadczeń.

NSA rozwiał te wątpliwości, zapoczątkowując jak się wydaje nową linię orzeczniczą, niestety na niekorzyść podatników. NSA podkreślił, iż otrzymanie przez pracownika możliwości nieodpłatnego skorzystania z usług medycznych na skutek wykupu przez pracodawcę pakietu tych usług w odpowiedniej placówce medycznej nie oznacza, że pracownik z tej możliwości skorzysta gdyż jest to zależne od zmiennych w czasie czynników takich jak jego potrzeby, stan zdrowia, etc. Niemniej jednak, umowa między pracodawcą a danym centrum medycznym polega na przekazaniu przez pracodawcę świadczenia pieniężnego w zamian za zobowiązanie się danego centrum medycznego do zapewnienia, w razie takiej potrzeby, opieki medycznej uprawnionym pracownikom. Zdaniem NSA, istota tej usługi nie jest, zatem związana wyłącznie z faktem udzielenia konkretnych świadczeń medycznych, lecz obejmuje także gotowość do świadczenia odpowiednich usług. Taka gotowość jest opłacana przez pracodawcę bez względu na to, czy pracownik skorzysta ze świadczeń, czy też nie.

Warto zaznaczyć, iż zgłoszone zostało przez sędziego, NSA Stefana Babiarza zdanie odrębne. Sędzia stwierdził, iż sama tylko możliwość skorzystania przez pracownika z pakietu usług medycznych, których wartość nie jest wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych, nie jest przychodem z tytułu otrzymania nieodpłatnego świadczenia i nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem, aczkolwiek ma ona wartość majątkową.

Z punktu widzenia podatników, omawiana uchwała znajdzie swoje odzwierciedlenie na dwóch płaszczyznach:
1) Istnieje możliwość zmniejszenia podatku w sytuacji, gdy pracownik zrezygnuje z przysługującego mu abonamentu medycznego.
2) Należy się spodziewać podobnej linii orzeczniczej w stosunku do analogicznych kwestii związanych z opodatkowaniem świadczeń opłacanych ryczałtem.

Wydaje się, iż wspomniana uchwała NSA wymusi na rynku usług medycznych zmianę obecnej praktyku lub też zmianę formy, w jakiej pracownicy otrzymują abonamenty.

Komentarze

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *