Share
Rok 2024 dobiegł końca. Początek roku 2025 to moment podsumowań, refleksji i planów.
Z perspektywy pełnomocnika zaangażowanego w postępowania administracyjne, to także analiza dostępnej argumentacji w ramach sporów w zakresie niesłusznie nałożonych korekt finansowych. Jednym z kluczowych zagadnień, które wymaga analizy przy tego typu sprawach jest, obok oceny wystąpienia tzw. nieprawidłowości w rozumieniu art. 2 pkt 7 rozporządzenia Rady 1083/2006/WE, także kwestia przedawnienia roszczeń wynikających z nałożonych korekt.
Przedawnienie w kontekście korekt finansowych stanowi zagadnienie skomplikowane i wielowątkowe. Zarówno beneficjenci środków UE, jak i organy odpowiedzialne za dystrybucję środków unijnych mierzą się z trudnościami w określeniu momentu, w którym zobowiązanie do zwrotu wygasa. Wynika m.in. z niejasnych reguł ustalania reżimu prawnego, w oparciu o który należy ustalać zasady będące podstawą oceny przedawnienia. W praktyce oznacza to, że wiele podmiotów uiszcza korekty finansowe, mimo że potencjalnie istnieją podstawy do zakwestionowania tego obowiązku na gruncie przedawnienia.
Analiza danych udostępnionych nam w październiku 2024 r. przez Ministerstwo Funduszy i Polityki Regionalnej (MFiPR) oraz Polską Agencję Rozwoju Przedsiębiorczości (PARP) pokazuje, że spory o korekty finansowe są nadal aktualnym problemem dla wielu beneficjentów.
Z informacji udzielonych przez MFiPR wynika, że w odniesieniu do perspektywy finansowej 2007–2013 toczy się nadal 47 postępowań związanych z wydatkowaniem środków, przy czym aż 145 spraw trafiło na etap sądowy. Z kolei dane przedstawione przez PARP, wskazują, że wciąż otwartych jest 950 postępowań dotyczących korygowania nieprawidłowości w wydatkowaniu środków unijnych w ramach perspektywy na lata 2007-2013.
W ubiegłym roku Praktyce Podatkowej DZP udało się skutecznie odzyskać dla jednego z klientów środki wcześniej zapłacone w wyniku nałożonej korekty finansowej w związku z projektem realizowanym w ramach perspektywy finansowej 2007-2013, zaś kluczowym argumentem w tej sprawie był właśnie zarzut przedawnienia. Na tej podstawie udało nam się doprowadzić do uchylenia decyzji organu i zwrotu niesłusznie pobranych środków. Co równie ważne – z odsetkami, których wysokość była zbliżona do kwoty zwróconej beneficjentowi korekty finansowej (sic!).
Doświadczenie pokazuje, że beneficjenci środków unijnych w tego typu sporach nie są pozostawieni bez możliwości obrony. Istnieje szereg argumentów, które można podnosić w postępowaniach dotyczących korekt finansowych, w szczególności w zakresie braku naruszenia zasady konkurencyjności wynikającej z PZP i określenia (nadmiernych) warunków udziału w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego. Ponadto w przypadku kwestionowania korekty można dążyć nie tylko do jej całkowitego uchylenia, ale choćby do miarkowania wysokości korekty. Dodatkowo, jeśli spór nie zostanie rozstrzygnięty na gruncie materialnym, istnieje też możliwość rozstrzygnięcia sprawy poprzez podniesienie zarzutu przedawnienia. Jest to szczególnie istotne w kontekście spraw dotyczących perspektywy na lata 2007-2013, w których zarzut ten, z uwagi na horyzont czasowy, może okazać się szczególnie skuteczny.
Praktyka Podatkowa DZP od lat wspiera beneficjentów środków unijnych w sporach dotyczących korekt finansowych, współpracując często w zakresie przedmiotowym z ekspertami z zespołu zamówień publicznych. Jeśli Państwa przedsiębiorstwo lub instytucja boryka się z problemem nałożonej korekty, zapraszamy do kontaktu. Odpowiednia analiza sytuacji i strategia obrony mogą doprowadzić do istotnych oszczędności i uniknięcia nieuzasadnionych sankcji finansowych. Nasze doświadczenie wskazuje, że już na etapie sporu z organem I instancji, warto podnosić pełen wachlarz argumentów. Nawet jeśli zaś wniesiona została już skarga kasacyjna w Państwa sprawie, zawsze można pochylić się nad przytoczeniem nowego uzasadnienia podstaw kasacyjnych.
Jan Czerwiński
Radca Prawny, Partner
jan.czerwinski@dzp.pl
Jacek Michalak
Tax Consultant
jacek.michalak@dzp.pl
