Kary umowne za zwłokę w wykonaniu zobowiązań z gwarancji lub rękojmi, a najczęściej za nieusunięcie wad w terminie, są standardowymi elementami umów o roboty budowlane. Pozwalają one na zabezpieczenie interesu inwestora w sytuacji niewywiązywania się lub nienależytego wywiązywania się ze swoich obowiązków umownych przez wykonawcę.

Ustawodawca przewidział również mechanizmy mające na celu ochronę wykonawców, przed nadużyciami ze strony wierzyciela, do których to mechanizmów należy właśnie prawo sędziowskie jakim jest miarkowanie kar umownych. Katalog okoliczności możliwych do uwzględnienia przez sąd jako podstaw miarkowania jest bardzo szeroki. W przypadku kary umownej za opóźnienie lub zwłokę w wykonaniu zobowiązań gwarancyjnych lub wynikających z rękojmi, ocena przesłanek i kryteriów miarkowania kary umownej powinna uwzględniać specyfikę zobowiązań z tytułu których doszło do jej zastrzeżenia.

Pełna treść artykułu jest dostępna w Nr 7 kwartalnika „Prawo Budowlane”: https://kwartalnik-pb.pl/wnumerze/