Kiedy przedsiębiorstwo energetyczne funkcjonuje jak dom maklerski?

Obrót instrumentami finansowymi (tzn. zawieranie transakcji na własny rachunek), a także świadczenie usług w odniesieniu do instrumentów finansowych (np. zarządzanie portfelem lub doradztwo inwestycyjne) co do zasady wymaga uzyskania zezwolenia Komisji Nadzoru Finansowego, poddania się jej nadzorowi oraz przeorganizowania działalności przedsiębiorstwa w firmę inwestycyjną (dom maklerski). Szereg obowiązków nałożonych na firmy inwestycyjne wynika aktualnie z dyrektywy ws. rynków instrumentów finansowych, tzw. MIFID 2). Ta sama dyrektywa rozszerzyła też katalog kontraktów zawieranych na rynkach towarowych, które należy teraz uznawać za instrument finansowy.

Z perspektywy działalności handlowej przedsiębiorstw w sektorze energetycznym, gazowym, paliwowym i innych gałęzi przemysłu, należy pamiętać, że instrumentami finansowymi są m.in.: wszystkie kasowe i pochodne kontrakty na uprawnienia do emisji gazów cieplarnianych; pochodne kontrakty towarowe, które mogą być rozliczone finansowo; pochodne kontrakty towarowe, które mogą być rozliczone przez fizyczną dostawę, jeżeli zostały zawarte w systemach obrotu (rynek regulowany, MTF, OTF), chyba że korzystają z tzw. „REMIT carve-out”, odnoszącego się do produktów energetycznych sprzedawanych w obrocie hurtowym, zawartych na OTF z obowiązkową fizyczną dostawą; pochodne kontrakty towarowe zawarte OTC, jeżeli „powielają
warunki” (mówimy, że są ekwiwalentne, równoważne do) innych pochodnych instrumentów finansowych.

Żródło: Przegląd Energetyczny, grudzień 2018

Pobierz pełną treść