Czy żądanego przez komornika odliczenia pracodawca powinien dokonać od zaliczki wypłaconej na poczet świadczeń w delegacji czy też od rozliczonej już należności? Niestety, przepisy na ten temat milczą, a rekomendacja Krajowej Rady Komorniczej w tym zakresie też może się okazać kłopotliwa.

Co do zasady przepisy nie pozwalają na dokonywanie egzekucji z sum i świadczeń w naturze wyasygnowanych pracownikom na pokrycie wydatków lub wyjazdów w sprawach służbowych. Stan ten zmieniła nieco nowelizacja ustawy z 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1460), która weszła w życie 11 stycznia 2019 r. Na jej mocy w art. 831 par. 1 k.p.c. został dodany pkt 1a, który stanowi, że z tytułu roszczeń alimentacyjnych, w tym należności budżetu państwa z tytułu świadczeń wypłacanych w przypadku bezskuteczności egzekucji alimentów, egzekucji podlega 50 proc. kwot diet przysługujących z tytułu podróży służbowej (zmiana została wprowadzona ustawą z 6 grudnia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy skuteczności egzekucji świadczeń alimentacyjnych, Dz.U. Z 2018 r., poz. 2432).

Przepis a praktyka

Nowy przepis wydaje się być jasny - pracodawcy są zobowiązani potrącać należności z diet na poczet zaległości alimentacyjnych do 50 proc. wysokości tych diet. Jednak problem z potrąceniami pojawia się w praktyce, zwłaszcza jeśli na poczet diet pracodawca wypłaca zaliczki.

Na wypłatę zaliczek pozwala rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej z 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz.U. poz. 167 ze zm., dalej jako: rozporządzenie). W par. 11 stanowi ono o możliwości przyznania pracownikowi zaliczki na koszty podróży służbowej na jego wniosek. Z kolei w par. 20 zobowiązuje pracodawcę do przyznania zaliczki na koszty podróży zagranicznej.

Pełną treść artykułu znajdą Państwo na stronie Dziennika Gazety Prawnej.