"Określony wytwór, aby być przedmiotem ochrony na podstawie ustawy z 4.2.1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, musi stanowić przejaw działalności twórczej o indywidulanym charakterze. Mając na względzie, że do takiej działalności, co do zasady, zdolny jest wyłącznie człowiek, przeważnie odmawia się objęcia ochroną prawa autorskiego wytworów sztucznej inteligencji (SI). Jednak wydaje się, że problematyka ochrony wytworów SI na gruncie prawa autorskiego stanowi zagadnienie bardziej złożone, które nie sprowadza się wyłącznie do oceny rezultatów działalności SI, jako takich, z perspektywy możliwości spełnienia przez nie przesłanek ochrony prawnoautorskiej. W szerokiej dyskusji nad zagadnieniem ochrony wytworów SI w świetle prawa autorskiego znacznie mniej uwagi poświęca się problematyce przypadków granicznych, kiedy to przedmiotem oceny nie jest tylko wytwór SI per se, lecz również wytwór będący elementem większej całości, która będąc jednocześnie rezultatem działalności intelektualnej człowieka, może pretendować do ochrony prawnoatorskiej. Przedmiotem niniejszego artykułu jest zatem problem kwalifikacji tych przypadków, gdzie dany rezultat jest efektem twórczej i indywidualnej działalności człowieka oraz aktywności SI" (fragment z artykułu opublikowanego w MoP nr 20/2020).

Autorami artykułu są eksperci z Praktyki IP&TMT: Aleksandra Auleytner, Partner i szef Praktyki, oraz Marcin Stępień, Associate. Artykuł opublikowany został na łamach Monitora Prawniczego w dodatku specjalnym zatytułowanym „Prawo Nowych Technologii” pod red. Xawerego Konarskiego (MoP nr 20/2020). Dodatek „Prawo Nowych Technologii” jest efektem działań Stowarzyszenia Prawa Nowych Technologii, którego członkami są prawnicy z Praktyki IP&TMT. Publikowane są w nim artykuły poświęcone aktualnym problemom prawnym, dotyczącym m.in. danych osobowych i prywatności, cyberbezpieczeństwa, handlu elektronicznego, innowacjom, Internetu czy mediom.