Nowe Prawo zamówień publicznych wchodzi w życie już 1 stycznia 2021 r. Zgodnie z nim, z postępowania o udzielenie zamówienia publicznego zamawiający może wykluczyć wykonawcę, który zawarł układ z wierzycielami.

W przeciwieństwie do obowiązującego PZP, przesłanka ta ma dotyczyć nie tylko wykonawców znajdujących się w nieodwracalnych, poważnych trudnościach finansowych skutkujących likwidacją, ale także wykonawców, którzy z sukcesem zakończyli postępowanie restrukturyzacyjne. Wykluczenie ma następować na okres 3 lat od dnia zawarcia układu. Takie rozwiązanie, szczególnie w dzisiejszych covidowych realiach, jest niezrozumiałe. Państwo przez instrumenty istotnie wpływające na rynek, w tym zamówienia publiczne, powinno sprzyjać ratowaniu przedsiębiorców. Powszechnie słyszymy, że tak właśnie robi. Zatem dlaczego Nowe PZP kłóci się z tymi deklaracjami?

Wykluczenie fakultatywne w teorii

„Układowa" przesłanka wykluczenia ma charakter fakultatywny. Oznacza to, że zamawiający może jej nie wpisywać do warunków danego postępowania, a tym samym nie badać w ogóle wskazanych w niej okoliczności. Problem w tym, że zawarcie układu znajduje się w tym samym przepisie (w tej samej przesłance) co np. otwarcie likwidacji czy ogłoszenie upadłości wykonawcy. Najpewniej będzie ona stosowana we wszystkich postępowaniach o zamówienie publiczne. Tak jest też obecnie, bo zamawiający nie może stosować przesłanki wykluczenia tylko w wybranej przez siebie części.

Dalsza część artykułu dostępna jest na stronie Rzeczpospolitej. Autorami artykułu są Wojciech Hartung, Counsel z Praktyki Infrastruktury i Energetyki, oraz Michał Cecerko, Senior Associate z Praktyki Prawa Spółek, Fuzji i Przejęć.