Pracodawca ma obowiązek zrekompensować każdą minutę pracy wykonywaną ponad liczbę godzin zaplanowanych dla pracownika w danym dniu.

Jednym z podstawowych obowiązków pracodawcy jest prawidłowa organizacja pracy pracowników. Oznacza to, że powinien m.in. zlecać zatrudnionym osobom wykonywanie zadań w taki sposób, aby ich realizacja była możliwa w czasie pracy wynikającym z harmonogramu.

Niestety w praktyce nie zawsze jest to możliwe. W konsekwencji pracownik pracuje dłużej, niejednokrotnie przekraczając obowiązujący go w danej dobie pracowniczej wymiar czasu pracy o niepełną godzinę np. o kilka lub kilkanaście minut. Mimo niewielkiej, a czasem wręcz symbolicznej, długości pracy nadliczbowej, trzeba ją pracownikowi zrekompensować zgodnie z zasadami przewidzianymi w kodeksie pracy.

Wymiar przekroczenia

Stwierdzenie przekroczeń dobowych i ustalenie długości ich trwania nie powinno stanowić dla pracodawcy trudności w przypadku pracowników, których czas pracy podlega ewidencjonowaniu. Analiza harmonogramu czasu pracy takiego pracownika oraz ewidencji czasu pracy prowadzonej zgodnie z rozporządzeniem ministra rodziny, pracy i polityki społecznej z 10 grudnia 2018 r. w sprawie dokumentacji pracowniczej (DzU poz. 2369) – m.in. w zakresie dotyczącym godziny rozpoczęcia i godziny zakończenia pracy – pozwala na precyzyjne określenie rzeczywistego czasu pracy w ramach doby pracowniczej (ewidencja czasu pracy powinna odzwierciedlać faktyczny czas pracy pracownika, a nie „zaokrąglony" do pełnych godzin).

Dalsza część artykułu dostępna jest na stronie Rzeczpospolitej. Autorką artykułu jest Marta Kaczmarzyk-Gąsiorek, Associate z Praktyki Prawa Pracy i Ubezpieczeń Społecznych.