W ostatnich latach nadejście sezonu letniego nieuchronnie łączy się z obawami związanymi z sytuacją hydrologiczną w naszym najbliższym otoczeniu. Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej – Państwowy Instytut Badawczy nie pozostawia w tym względzie wątpliwości i potwierdza, że od 2015 r. na terenie Polski mamy do czynienia z suszą. Średnie temperatury powietrza miesięcy letnich są wyższe od średniej wieloletniej dla tych miesięcy, co skutkuje ich uznawaniem za ekstremalnie ciepłe. Utrzymywanie się bezdeszczowej pogody przyczynia się do powstawania symptomów suszy w postaci obniżania się poziomu wód powierzchniowych, zwiększonego parowania wody i degradacji funkcji środowiskowych, gospodarczych i społecznych poszczególnych elementów przyrodniczych. Ujemny bilans wodny stanowi wyzwanie, które – w zależności od stopnia deficytu wody i innych okoliczności jemu towarzyszących – może z dużym prawdopodobieństwem prowadzić do powstania zagrożenia dla życia lub zdrowia ludzi lub dla środowiska, a niekiedy wręcz stanowić takie zagrożenie. Szczególnie narażona na wahania bilansu wodnego może być ciągłość dostaw wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, pozostająca jedną z fundamentalnych zbiorowych potrzeb, których zaspokajanie należy do zadań własnych gminy. Powtarzający się niedobór dostępnych zasobów wodnych naturalnie prowadzi do pytania o instrumenty prawne możliwe do wykorzystywania przez gminy w obliczu tego rodzaju sytuacji nadzwyczajnych. Liczne apele o oszczędne korzystanie z wód pochodzące od organów gminnych lub przedsiębiorstw wodociągowo-kanalizacyjnych mogą okazać się niewystarczające.

Wprowadzenie stanu klęski żywiołowej

Susza została wyróżniona wśród katastrof naturalnych (zdarzeń związanych z działaniem sił natury), mogących uzasadniać wprowadzenie stanu klęski żywiołowej – dla zapobieżenia skutkom takiej katastrofy lub w celu ich usunięcia (art. 3 ust. 1 pkt w zw. z art. 2 ustawy z dnia 18 kwietnia 2002 r. o stanie klęski żywiołowej). Stan klęski żywiołowej może być wprowadzony na obszarze, na którym wystąpiła klęska żywiołowa, a także na obszarze, na którym wystąpiły lub mogą wystąpić jej skutki. Ponadto, stan klęski żywiołowej wprowadza się na czas oznaczony, niezbędny dla zapobieżenia skutkom klęski żywiołowej lub ich usunięcia, nie dłuższy niż 30 dni. Może on zostać przedłużony na czas oznaczony, za zgodą Sejmu.

---

Cały artykuł autorstwa Tymona Grabarczyka, Associate z zespołu ochrony środowiska, jest dostępny na stronie Sozosfera.pl.