20 września 2018 r. weszły w życie przepisy ustawy z 20 lipca 2018 r. o zmianie ustawy – Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 1722), w ramach których nie tylko zmodyfikowano regulacje bezpośrednio związane z gospodarowaniem wodami, lecz również wprowadzono rozwiązania, dotyczące zasad ogólnych postępowań w sprawach środowiskowych uwarunkowań i ponownych ocen oddziaływania na środowisko.

NOWY PRZEPIS I JEGO UZASADNIENIE

Stosownie do nowo wprowadzonego art. 6a ust. 1 ustawy z 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r. poz. 2081 z późn. zm., „ustawa ocenowa”), jeżeli przedsięwzięcie, dla którego jest wydawana decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach lub jest przeprowadzana ponowna ocena oddziaływania na środowisko, ma być realizowane na terenie położonym na obszarze właściwości miejscowej dwóch lub więcej organów opiniujących lub uzgadniających, orzekanie w imieniu tych organów należy do organu, na obszarze właściwości miejscowej którego znajduje się większa część terenu, na którym ma być realizowane przedsięwzięcie. Przepis ten jest adresowany do organów, prowadzących postępowania w sprawach środowiskowych uwarunkowań i ponownych ocen oddziaływania na środowisko, którymi w szeregu spraw są odpowiednio: organy wykonawcze gmin lub przewodniczący organów wykonawczych powiatów. A zatem to właśnie na tych organach spoczywa odpowiedzialność za jego prawidłowe zastosowanie. 

Jak wskazano w uzasadnieniu projektu ustawy wprowadzającej art. 6a ust. 1 ustawy ocenowej, jego celem jest „usprawnienie opiniowania i uzgadniania, w szczególności przez organy Wód Polskich, tych przedsięwzięć, które mają być zlokalizowane między innymi na terenie właściwości kilku dyrektorów regionalnych zarządów gospodarki wodnej Wód Polskich”. Znaczenie tego przepisu wykracza poza współdziałanie z organami wchodzącymi w skład Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie i obejmuje współdziałanie także z innymi organami opiniującymi lub uzgadniającymi w toku postępowań w sprawach środowiskowych uwarunkowań i ponownych ocen oddziaływania na środowisko. Powyższe nie dotyczy opinii i uzgodnień, wydawanych przez organy jednostek samorządu terytorialnego (art. 6a ust. 2 ustawy ocenowej). W aktualnym stanie prawnym stosowanie art. 6a ust. 1 ustawy ocenowej jest zatem wyłączone w stosunku do opinii organu właściwego do wydania pozwolenia zintegrowanego, jeżeli planowane przedsięwzięcie kwalifikowane jest jako instalacja, wymagająca takiego pozwolenia (art. 77 ust. 1 pkt 3 ustawy ocenowej). Organami właściwymi w takich sprawach są głównie starostowie i marszałkowie województw. Wyjątek przewidziany w art. 6a ust. 2 ustawy ocenowej nie stosuje się do postępowań w sprawach ponownych ocen oddziaływania na środowisko, prowadzonych przez starostów, którzy z wnioskami o uzgodnienie występują do regionalnego dyrektora ochrony środowiska albo Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska (art. 89 ust. 1 ustawy ocenowej).

Całość artykułu dostępna na stronie SAS Serwis Administracyjno Samorządowy