Spór dotyczył negatywnej interpretacji indywidualnej w sprawie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat ostrożnościowych wnoszonych na rzecz BFG w 2016 roku.
Praktyka Podatkowa z sukcesem doradzała mBank S.A. w sporze zawisłym przed WSA w Warszawie. Spór dotyczył negatywnej interpretacji indywidualnej wydanej na rzecz Banku w sprawie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat ostrożnościowych wnoszonych na rzecz BFG w 2016 roku. Wygrana umożliwi Bankowi podwyższenie wykazanych w 2016 roku kosztów podatkowych o kilkanaście milionów złotych.
W zaskarżonej interpretacji Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej odmówił Bankowi prawa do zaliczenia opłat ostrożnościowych za 2016 rok do kosztów podatkowych. Negatywne stanowisko fiskusa obejmowało m.in. opłatę ostrożnościową za IV kwartał 2016 roku. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zakwestionował możliwość zaliczenia tej opłaty do kosztów uzyskania przychodów pomimo że w momencie wnoszenia tej opłaty przez Bank nie obowiązywał już przepis wyłączający możliwość zaliczenia tego wydatku do kosztów podatkowych.
W przeszłości opłaty ostrożnościowe (wnoszone przez banki na podstawie Ustawy o BFG, systemie gwarantowania depozytów i przymusowej restrukturyzacji z 14 grudnia 1994 r.) nie mogły być zaliczane do kosztów podatkowych. Opłaty te spełniały wprawdzie wszystkie przesłanki ku temu by uznać je za tzw. koszt pośredni. Niemniej jednak możliwość zaliczenia ich do kosztów podatkowych wykluczał wprost art. 16 ust. 1 pkt 68 Ustawy o CIT. Przepis ten został uchylony przez ustawodawcę w dniu 9 października 2016 r. Po tym dniu przypadał natomiast termin wniesienia opłaty ostrożnościowej za IV kwartał 2016 r. Pomimo wprowadzonych zmian legislacyjnych, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zakwestionował możliwość zaliczenia jej do kosztów uzyskania przychodów. Stanowisko fiskusa spotkało się z krytyką WSA w Warszawie. Negatywna interpretacja indywidualna została uchylona wyrokiem z 30 maja 2018 roku (sygn. III SA/Wa 2595/17).
Wygrana przed WSA w Warszawie powinna przynieść Klientowi znaczące oszczędności podatkowe. Wygrana ma również znaczenie dla całego sektora bankowego – stanowi ważny argument wspierający możliwość podwyższenia przez banki kosztów uzyskania przychodów za 2016 rok, poprzez zaliczenie do nich opłaty ostrożnościowej za ostatni kwartał tego roku.
Sprawę z ramienia DZP prowadzili Artur Nowak i Piotr Prokocki z Praktyki Podatkowej.