W połowie maja podwykonawca uzyskał od Sądu Okręgowego w Warszawie postanowienie przeciwko klientowi DZP o zabezpieczeniu roszczenia o ustalenie, że nie przysługuje mu prawo żądania od banku wypłaty gwarancji należytego wykonania umowy. DZP złożyło zażalenie na to postanowienie.

Sąd Okręgowy w Warszawie w pierwszej kolejności przychylił się do wniosku o przywrócenie terminu na złożenie zażalenia, którego uchybienie nastąpiło w związku z lockdownem i brakiem możliwości zapoznania się z treścią postanowienia, a w drugiej kolejności, uwzględnił zażalenie i oddalił wniosek o udzielenie zabezpieczenia.

Sąd przychylił się również do stanowiska zaprezentowanego przez DZP, zgodnie z którym bank nie ma legitymacji procesowej biernej do występowania w sprawie, jako że zabezpieczone roszczenie skierowane zostało wyłącznie względem generalnego wykonawcy. SO w Warszawie zgodził się również z zarzutem, że uprawniony nie posiada interesu prawnego, o którym mowa w art. 189 k.p.c. Abstrakcyjny stosunek prawny wynikający z gwarancji bankowej nie reguluje bowiem praw wnioskodawcy. To bank jest władny ocenić, czy spełnione są warunki do wypłaty środków z gwarancji, a złożony wniosek o zabezpieczenie stanowił nieuprawnioną ingerencję w możliwość takiej oceny.

Sprawa ilustruje, jak w aktualnych realiach wnioskiem o zabezpieczenie można wpłynąć na płynność przeciwnika. Rozpoznanie zażalenia złożonego w czerwcu zajęło ponad 5 miesięcy.

Z ramienia DZP sprawę prowadzili Bartosz Karolczyk, Senior Associate, oraz Zuzanna Chojecka, Associate, z Praktyki Postępowań Spornych.