Od 12 lat obowiązuje przepis w sztywny sposób określający mienie „znacznej” (powyżej 200 tys. zł) i „wielkiej” wartości (powyżej miliona). Tymczasem od tamtej pory średnia płaca wzrosła o 75 proc., co skutkuje nadmierną penalizacją, ograniczającą swobodę menedżerów oraz hamującą rozwój gospodarczy.

W wielu przypadkach ryzyko odpowiedzialności karnej zależy od wartości danego przedmiotu przestępstwa czy wysokości wyrządzonej szkody. W Kodeksie karnym znajdują się więc przepisy, zakreślające granice istotne dla tychże kwestii w postaci mienia „znacznej” i „wielkiej” wartości. Problemem jest jednak to, iż normy te odnoszą się do sztywno wskazanych kwot, zaś ostatnia nowelizacja miała miejsce aż w 2010 roku. W czasach bardzo szybkiego spadku wartości pieniądza oraz wzrostu poziomu cen, tego rodzaju stagnacja wydaje się być istotnym zaniedbaniem ustawodawcy.

Ekonomiczny próg przestępstwa

Uzależnienie bytu przestępstwa lub jego kwalifikacji prawnej od miernika rozmiaru grożącej lub powstałej szkody czy wartości przedmiotu czynu zabronionego pojawia się stosunkowo często w przepisach prawa karnego. Taki sposób regulacji wydaje się być uzasadniony, gdyż kwoty te wprost wpływają na społeczną szkodliwość czynu.

----

Cały artykuł "Mienie znacznej i wielkiej wartości - co dalej w czasach galopującej inflacji?" autorstwa Małgorzaty Karasińskiej, Associate i Rafała Karbowniczka, Senior Associate z Praktyki Postępowań Spornych jest dostępny na portalu Prawo.pl.