Wpływ sektora budowlanego na środowisko

Sektor budowlany jest określany jako jeden z najbardziej emisyjnych zarówno w Unii Europejskiej, jak i w Polsce. Pozostaje jednak nie tylko ogromnym odbiorcą energii, odpowiada również za zużycie wody, wykorzystanie surowców, a także emituje znaczne ilości odpadów. To wskazuje, że budownictwo musi przejść gruntowną transformację, aby wywierać jak najmniejszy wpływ na środowisko naturalne, a tym samym wspierać realizację osiągnięcia celu UE uzyskania Neutralności Klimatycznej przez Europę do 2050 r. Jak wynika z danych Międzynarodowej Agencji Energetycznej (IEA), 1/3 globalnego zużycia energii przypada na budownictwo, a dodatkowo sektor ten odpowiada za 15% bezpośrednich emisji CO₂. Co więcej, światowe zapotrzebowanie na energię będzie wciąż rosnąć ze względu na rozrastające się obszary przestrzeni miejskich, zwiększanie dostępu do energii w krajach rozwijających się, a także stale rosnącą liczbę energochłonnych urządzeń. 

Raport UN GCNP

Ta perspektywa pokazuje, że już dziś należy podjąć ambitne, interdyscyplinarne aktywności w obszarze szeroko rozumianej architektury i urbanistyki, nie tylko po to, aby zapewnić odpowiednią jakość życia mieszkańcom miast, ale także aby maksymalnie ograniczyć negatywny wpływ na środowisko naturalne. Obszar ten wymaga wspólnego działania inwestorów, wykonawców, architektów, instalatorów i całego otoczenia biznesowego sektora budowlanego. Przykładem takiego działania jest wypracowany wspólnie przez Zespół ds. Zielonych Budynków przy UN Global Compact Network Poland pakt architektoniczno-urbanistyczny, zawierający pakiet postulatów/rekomendacji dla regulacji prawnych, umożliwiających wprowadzenie zasad zrównoważonej architektury w praktyce, a także niniejszy raport „Konieczność transformacji obecnych modeli urbanistycznych miast”, który wskazuje najpilniejsze obszary do zaopiekowania i rozwiązania, które warto wykorzystać.

Raport UN GCNP rozwija wieloaspektowe zagadnienia Zielonego Budownictwa i pokazuje, jak wiele jest do zrobienia w tym obszarze. Pokazuje i podkreśla już istniejące możliwości i rozwiązania z zakresu projektowania, budowy i zarządzania budynkami oraz całymi przestrzeniami urbanistycznymi. Dbałość o te obszary ściśle wpisuje się w założenia Celów Zrównoważonego Rozwoju oraz unijnych celów dotyczących uzyskania Neutralności Klimatycznej przez Europę do 2050 r. w sektorze budownictwa.

Termomodernizacja budynków – wyzwania legislacyjne

Jedną z kwestii poruszonych w raporcie jest obecny stan regulacji prawnych. Beata Cieszyńska, Senior Associate i Paulina Siewielec, Associate z Praktyki Infrastruktury i Energetyki, w ramach raportu, przedstawiły prawne aspekty termomodernizacji budynków mającej na celu zwiększenie ich efektywności energetycznej.

Wdrażanie koncepcji zrównoważonej architektury wymaga implementacji nowych ram prawnych, które nie tylko zagwarantują realizację ambitnych celów klimatycznych, lecz również umożliwią tworzenie obiektów przyjaznych zarówno dla użytkowników, jak i dla otoczenia.

Jak podkreślają nasze ekspertki, dla dalszej skutecznej realizacji dyrektyw unijnych dotyczących problematyki efektywności energetycznej w budownictwie niezbędne będzie ciągłe dostosowywanie krajowych regulacji do zmieniających się realiów oraz pojawiających się nowych możliwości technologicznych na rynku infrastrukturalnym. Nie mniej ważne będzie również tworzenie regulacji, dzięki którym implementacja wysokiej efektywności energetycznej w infrastrukturze będzie atrakcyjna i opłacalna.

Cały artykuł prawniczek DZP dostępny jest w rozdziale IV załączonego raportu.

Pobierz pełną treść