16.04.2016
Autorzy:Wciąż brak jest jednolitej wykładni zasad w sprawie PIT od wyżywienia w podróżach służbowych. W interesie szerokiej grupy podatników jest zaś wyeliminowanie rozbieżności – przekonuje ekspert Krzysztof Dyba.
Problem doliczania wartości wyżywienia w podróży służbowej do przychodów pracownika był już rozstrzygany w orzecznictwie. Wciąż brak jest jednak jednolitej wykładni zasad obowiązujących w tym zakresie. Sądy administracyjne często nie zwracają uwagi na różnicę między zapewnieniem pracownikowi wyżywienia w delegacji a zwróceniem mu kosztów poniesionych na ten cel.
Rozbieżności w orzecznictwie
Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) zwalniają z PIT diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach (obecnie jest to rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej z 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi
zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej).
5 kwietnia br. w Naczelnym Sądzie Administracyjnym zapadł kolejny wyrok dotyczący stosowania tego zwolnienia (sygn. akt II FSK 416/14). NSA stanął na stanowisku, że zwrócenie pracownikowi poniesionych przez niego kosztów całodziennego wyżywienia w delegacji powoduje opodatkowanie, jeżeli zwrócone kwoty przekraczają wysokość diety określoną w stosowanych
przepisach. Nie ma jeszcze pisemnego uzasadnienia tego wyroku.
Dotychczas w orzecznictwie przedstawiano różne poglądy w takich sprawach. W wyroku z 11 września 2015 r., sygn. akt II FSK 1516/13, NSA uznał, że zwolnienie z PIT przysługuje pracownikowi tylko do równowartości diety określonej w przepisach dotyczących podróży służbowych, niezależnie od formy wyżywienia pracownika w czasie takiej podróży. Dotyczy to sytuacji, gdy pracodawca zwraca pracownikowi poniesione przez niego koszty wyżywienia, jak i wyjazdów, w trakcie których pracownik ma zapewnione wyżywienie na koszt firmy. Korzystne dla pracowników orzeczenia zapadały natomiast np. w Wojewódzkim Sądzie
Administracyjnym w Warszawie (wyrok z 23 stycznia 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 1111/14 i wyrok z 5 listopada 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 3985/14, nieprawomocne). W obu tych orzeczeniach wyrażona została teza, że nie powstaje dla pracownika przychód podatkowy, jeżeli firma zapewnia mu wyżywienie w trakcie podróży służbowej. Zapewnienie wyżywienia w delegacji nie jest bowiem dietą, o której mowa w przepisach o podróżach służbowych. Jednocześnie, delegując pracownika i zapewniając mu wyżywienie w podróży, pracodawca realizuje zadania własne, a nie interesy wydelegowanego. Brak więc podstaw do odprowadzania PIT od takich świadczeń.
Pełna treść artykułu jest dostępna w załączonym PDF.
Źródło: Rzeczpospolita, 16 kwietnia 2016
