Kancelaria DZP reprezentowała klientów z branży przemysłu lekkiego w sporze z organami administracji skarbowej. Spór dotyczył skutków podatkowych działań restrukturyzacyjnych, zrealizowanych w pierwszej połowie 2016 r., związanych ze sprzedażą udziałów spółki kapitałowej przez jej wspólników. Łączna kwota zaległości podatkowych wspólników wynosiła prawie 10,5 mln złotych (bez odsetek).

Nasi klienci, będący udziałowcami spółki kapitałowej, przeprowadzili kilkuetapową restrukturyzację działalności gospodarczej, w ramach której doszło m.in. do wymiany udziałów pomiędzy podmiotami krajowymi. Wszystkie elementy restrukturyzacji zostały zrealizowane przed 15 lipca 2016 r., gdy w życie weszła klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania (GAAR). 

Dzięki działaniom DZP organ podatkowy dwukrotnie uchylał swoje własne decyzje I-instancyjne, za drugim razem umarzając postępowanie w sprawie. Organ zgodził się całkowicie z zarzutami sformułowanymi w odwołaniu oraz ich uzasadnieniem. Tym samym potwierdził, że przepisy dotyczące cen transferowych obowiązujące w dacie realizacji transakcji nie pozwalają na podważanie jej skutków podatkowych, gdyż nie mogą być stosowane jako tzw. wąska klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania. Decyzja jest ostateczna.

Klient wspierany był na wszystkich etapach sprawy przez Partnerów Współzarządzających Praktyką Podatkową Joannę Wierzejską i Artura Nowaka, a także przez Pawła Suchockiego, Senior Tax Manager oraz Adriana Gurca, Tax Manager.

Szczegóły sprawy:

W toku toczącego się postępowania organ podatkowy próbował podważyć przeprowadzoną restrukturyzację kilkoma różnymi narzędziami:

• najpierw w wyniku kontroli celno-skarbowej, powołując się na ogólne zasady postępowania podatkowego prawdy obiektywnej oraz swobodnej oceny dowodów, wynikające z przepisów art. 122, art. 187 1 i art. 191 Ordynacji podatkowej uznał, że fikus jest uprawniony do pominięcia skutków podatkowych zrealizowanych przez podatnika działań restrukturyzacyjnych (w ramach tzw. „wykładni gospodarczej”);
• następnie, w pierwszej decyzji wymiarowej doręczonej na koniec 2020 r., organ powołując się na wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej („TSUE”) z dnia 26.02.2019 r. nr C-116/16, C-115/16, nr C-117/16, nr C-118/16, nr C-119/16 i nr C- 299/16 wydane w duńskich sprawach, zajął stanowisko, że na bazie ogólnej zasady zakazu nadużycia prawa unijnego jest uprawniony do zakwestionowania neutralności wymiany udziałów pomiędzy spółkami krajowymi, w których udziałowcem był podatnik;
• ostatecznie, w drugiej decyzji wymiarowej doręczonej pod koniec 2021 r., organ powołał się na przepisy dotyczące cen transferowych i transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi. Organ zajął stanowisko, że zrealizowana przez podatnika transakcja wymiany udziałów odbiegała od warunków jakie ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane i dla celów podatkowych przyjął, że odpowiednią transakcją „rynkową” byłaby sprzedaż udziałów przez wspólników.