Sąd Najwyższy oddalił skargę kasacyjną Skarbu Państwa od wyroku zasądzającego na rzecz naszej klientki odszkodowanie za utratę nieruchomości bezprawnie przejętej na podstawie dekretu warszawskiego z 1945 r. Sąd wskazał, iż decyzją ostateczną w rozumieniu art. 160 § 6 Kodeksu postępowania administracyjnego jest dopiero druga decyzja ministra lub samorządowego kolegium odwoławczego, wydana na skutek rozpoznania wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Sąd Najwyższy wskazał, iż powyższa reguła dotyczy wszystkich decyzji – zarówno tych wydanych przed nowelizacją Kodeksu postępowania administracyjnego z 2011 r., jak i decyzji późniejszych. Okres przedawnienia roszczenia odszkodowawczego należy zatem w omawianych sytuacjach liczyć dopiero od drugiej decyzji ministra lub samorządowego kolegium odwoławczego. Stanowi to istotny, korzystny dla dawnych właścicieli nieruchomości, zwrot względem wielu wcześniejszych orzeczeń dotyczących tej problematyki. Warto dodać, że zwrot ten znalazł potwierdzenie w późniejszej uchwale składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 20 stycznia 2015 r., III CZP 78/14 (OSNC 2015, Nr 6, poz. 66), w której uzasadnieniu wyrok uzyskany przez DZP jest wielokrotnie powoływany.

W omawianej sprawie (I CSK 732/12) Sąd Najwyższy potwierdził ponadto, że zarzut przedawnienia roszczenia odszkodowawczego zbudowany przez Skarb Państwa na okolicznościach wynikających z niejasności prawnych, które przesądziła dopiero uchwała pełnego składu Izby Cywilnej Sądu Najwyższego z 31 marca 2011 r., III CZP 112/10 (OSNC 2011, Nr 7-8, poz. 75), stanowi nadużycie prawa w rozumieniu art. 5 KC.

Sprawę w imieniu DZP prowadzili Lech Żyżylewski i Piotr Gołaszewski z naszej Praktyki Nieruchomości, specjalizujący się m.in. w problematyce reprywatyzacyjnej.