Sąd Najwyższy, zgodnie ze stanowiskiem DZP, ostatecznie potwierdził zasiedzenie przez Skarb Państwa (z dniem 1 stycznia 1985 r.) budynku dekretowego przy pl. Dąbrowskiego/ul. Kredytowej w Warszawie.

W sprawie tej (I CSK 441/18), na której wcześniejszych etapach DZP przez wiele lat reprezentowała jednego z uczestników (znaną spółkę wydawniczą), Sąd Najwyższy przychylił się do poglądu wyrażonego już wcześniej w – uzyskanych również przy udziale DZP – orzeczeniach z 17 kwietnia 2008 r. (I CSK 500/07) oraz 23 maja 2013 r. (I CSK 619/12). Sąd Najwyższy potwierdził tym samym, że nie ma systemowych przeszkód do zasiedzenia, także przez Skarb Państwa, budynku w rozumieniu art. 5 dekretu warszawskiego (wyłącznie odrębnej nieruchomości budynkowej). Jednocześnie Sąd Najwyższy przypomniał o konieczności rygorystycznego badania okoliczności dotyczących siły wyższej odnoszonej do ogólnej sytuacji społeczno-politycznej w okresie przed 1989 r. jako potencjalnej przesłanki zawieszenia biegu zasiedzenia, a ponadto zwrócił także uwagę, iż wniosek dotyczący przyznania praw do gruntu, złożony w trybie art. 7 dekretu warszawskiego, nie przerywał biegu zasiedzenia budynku dekretowego znajdującego się na tym gruncie.

Warte odnotowania jest również wypowiedziane w sprawie I CSK 441/18 stanowisko Sądu Najwyższego dotyczące samoistnego posiadania spornego budynku dekretowego, której to „oceny nie podważa powołane w skargach kasacyjnych oświadczenie Wydawnictwa (…), zmieniające stanowisko zajmowane w sprawie przez stwierdzenie, że jego poprzednik prawny nie był samodzielnym posiadaczem, skoro to stwierdzenie pozostaje w oczywistej sprzeczności z zebranym w sprawie materiałem dowodowym. (…) Nie sposób zgodzić się również, iż okolicznością faktyczną, na podstawie której Sąd miałby oceniać charakter posiadania, jest fakt cofnięcia skargi kasacyjnej przez Wydawnictwo (…), albowiem Sąd winien był dokonać oceny prawnej sprawy nie przez pryzmat działań kolejnych pełnomocników uczestnika dokonywanych kilkadziesiąt lat po okolicznościach faktycznych istotnych dla rozstrzygnięcia zasadności wniosku o stwierdzenie zasiedzenia, lecz przez pryzmat okoliczności faktycznych mających miejsce w okresie w którym biegnie termin zasiedzenia”. W efekcie, Sąd Najwyższy – zgodnie z pierwotnym stanowiskiem DZP – ostatecznie potwierdził nabycie przez Skarb Państwa w drodze zasiedzenia (z dniem 1 stycznia 1985 r.) budynku dekretowego przy pl. Dąbrowskiego/ul. Kredytowej w Warszawie.

Sprawę (w okresie działania w niej DZP) prowadzili Lech Żyżylewski i Piotr Gołaszewski z naszej Praktyki Nieruchomości, specjalizujący się m.in. w problematyce reprywatyzacyjnej.

Więcej informacji na temat tej sprawy znajdą Państwo w zakładce Media i publikacje oraz w artykule: https://www.dzp.pl/dzp-doradza/165-zasiedzenie-budynku-dekretowego-jest-dopuszczalne.