W siódmym odcinku komentarza do ustawy z 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2010; ost.zm. Dz.U. z 2020 r. poz. 284; dalej: u.c.p.g.) kończymy omawiać zagadnienia związane z wydaniem zezwolenia na działalność usługową z zakresu utrzymania czystości i porządku. Postępowania administracyjne w sprawach jego wydania mogą być wszczęte wyłącznie na wniosek przedsiębiorcy i muszą spełniać wymogi przewidziane dla decyzji administracyjnych.

Wniosek o udzielenie zezwolenia, poza podstawowymi danymi o przedsiębiorcy, powinien zawierać określenie przedmiotu i obszaru działalności, środki techniczne i technologie, jakimi ubiegający się o zezwolenie dysponuje, oraz termin prowadzenia działalności. Nie może on być dłuższy niż 10 lat. Przedsiębiorca musi też dołączyć zaświadczenie albo oświadczenie o braku zaległości podatkowych i w płaceniu składek na ubezpieczenie zdrowotne lub społeczne, a w przypadku ubiegania się wyłącznie o zezwolenie na opróżnianie zbiorników bezodpływowych i transport nieczystości ciekłych – umowę z podmiotem prowadzącym stację zlewną.

Zgodnie z u.c.p.g. wydający zezwolenie wójt, burmistrz lub prezydent miasta może zweryfikować, czy przedsiębiorca spełnia wszystkie wymagania niezbędne do wydania dokumentu. Co ważne, organ administracji publicznej nie może żądać zaświadczenia ani oświadczenia na potwierdzenie faktów, które są mu znane lub możliwe do ustalenia na podstawie posiadanych przez niego informacji.

W przepisach zostało dokładnie określone, kiedy następuje odmowa wydania zezwolenia. Ma to miejsce, gdy zamierzony sposób gospodarowania odpadami lub nieczystościami ciekłymi jest niezgodny z wymaganiami ustawy i przepisami odrębnymi albo mógłby powodować zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi lub środowiska, a także gdy przedsiębiorca ma zaległości podatkowe lub zaległości w płaceniu składek na ubezpieczenie zdrowotne lub społeczne. Jeżeli organ administracji publicznej stwierdzi, że w danej sprawie pojawiła się co najmniej jedna z tych trzech okoliczności, to nie ma wyboru i musi odmówić wydania zezwolenia.

W dalszej części komentarza omawiamy warunki wykonywania działalności w zakresie odbierania i zagospodarowania odpadów komunalnych. Od momentu wejścia w życie nowelizacji u.c.p.g. z 2019 r. ma ona charakter działalności regulowanej w rozumieniu prawa przedsiębiorców. Co oznacza, że przedsiębiorca może wykonywać tę działalność, jeśli spełnia warunki określone w u.c.p.g. i po uzyskaniu wpisu do właściwego rejestru działalności regulowanej. Prowadzi się go dla każdej gminy osobno. Jeżeli przedsiębiorca ma zamiar prowadzić działalność na terenie różnych jednostek, to powinien uzyskać wpis do rejestru w każdej z nich.

Co ważne, zgodnie z przepisami odbieranie odpadów komunalnych bez wymaganego wpisu jest zagrożone administracyjną karą pieniężną w wysokości 5000 zł za pierwszy miesiąc prowadzenia niezarejestrowanej działalności gospodarczej oraz 10 000 zł za każdy kolejny miesiąc. Karę wymierza w drodze decyzji wójt, burmistrz lub prezydent miasta, właściwy ze względu na miejsce wpisania przedsiębiorcy do rejestru działalności regulowanej.

Kolejna część komentarza ukaże się 22 lipca 2020 r.

Dalszą część artykułu znajdą Państwo na stronie Dziennika Gazeta Prawna.

Zachęcamy również do zapoznania się z pierwszą, drugą, trzecią, czwartą, piątą oraz szóstą częścią komentarza.